merhaba.

Şimdi bir yazı yazacağım. “Hikayeni anlat.” diyor. Hakkaten, neydi senin hikayen? 25 yılın özeti, keşfettiğin kadar kendin.. Neler öğrendin, ne kadar buldun kendini?

Nelerde iyisin, neleri “yapamam” deyip bir kenara attın? Körelttin yeneteklerini, hayal gücünü, hislerini, istediklerini.

Gerçekten de büyürken değişiyormuş insan. Bir cenderenin içiymiş hayat. Bir çamaşır makinesi gibi dönüyorsun tamburun içinde. Bazen boğuluyorsun, bazen de arınıyorsun, ama unutma çamaşırlar temiz çıkıyor makinenin içinden. Bu dönemeçlerden, bu tecrübelerden karlı çıkacak olan “Sen”sin.

Bazen kül olacaksın ama her zaman bil “küllerinden yeniden doğma”yı.

Kendini aramak, keyifli de bir yolculuk..

Sadece unutma “yol”da olduğunu.

Teslim olma, duygularına çok fazla.

Her huzursuzluğa eyvallah demeyi bil.

Gülümse gidene, “hoşgeldin” de gelene.

Her zaman bir sığınak bul kendine, kendin olabildiğin, keyif alabildiğin..

Sevgiler,

Edischar.

Küllerinden Yeniden Doğmak

Doğduğumuz ev kaderimiz midir cidden? Peki kendi seçimlerimiz sandıklarımız,
gerçekten de bizim seçimlerimiz mi? Televizyonda psikolojik diziler çoğaldı, herkes kendine terapi yapmaya başladı. E bu da güzel bir bakıma.

Peki şu özgüven meselesi? Peki insanların her dediğini ciddiye almak ve hayatına yön vermelerine izin vermek de ne? 

Ah be kızım Edischar. Sen ne özgüvenli, ne çatlak, ne zeki bir kızdın. Ne oldu da kanatlarını kırmalarına izin verdin. 

-Tamam abla kızma, biz de kırılmış kanadımızı kül eder ve küllerimizden yeniden doğarız!

Gümbür gümbür geliyorum yine hayata, insanlara karşı dimdik! Sana "Yapamazsın, edemezsin." diyenler, potansiyelini göremeyenler utansın.

Sen her halinde güzelsin ve her zaman da yeniden yeniden denemeyi bilirsin. Başarıyı her yerde yakalarsın! 

Bunca yıldır, her yeteneğini köreltmeyi başardın seni tebrik ediyorum ama hiçbir şey için geç değil bu hayatta. Hele ki 25 yaşındaysan, yolun başındaysan. Her istediğini yapabilecek kapasitedesin. Olsun bazen insanın özgüveni düşer, bazen tamamen düşer ama yeniden kalkmayı, güçlü olmayı bilmeli insan. Eğer öyle olmasaydı zaten yürümeyi de öğrenemezdin. Bir kere düşünce bırakırdın, korkardın. Ama korkmadın, yeniden kalktın ayağa. Hadi şimdi koy kendini ortaya. Onlar korksun, onlar seninle nasıl baş edeceklerini bilemesin. 

Edischar