Edischar Dekorasyon Pesinde

 

Merhaba sevgili dostlarim.

Bugünlerde temizlik manyagi genlerim şaha kalkti. Dip köşe her yere girip temizlik yapiyorum. Youtube da izlenen koreli vloglar da buna etken olmus olabilir. Hatta evet her sey ev turu videosu izlemekle basladi. Kizimin odasini dizayn edeyim derken, baktim bütün evin elden gecmesi gerekiyor, dolap icleri, cekmeceler, atilmasi gerekenler..

Bir de az esya seviyorum tabi.. Ne kadar az esya , o kadar düsünecek az sey ve iş.. En güzeli minimalizm. 

Milletin evi ne güzel dekore edilmis, tertemiz. Ben su dekorasyon isini cözemedim. Sadece ikea dan alisveris yapip, icine de renk katmadan tam iskandinav havasi elde edebiliyorum sadece. Ama keske su duvarlari dekore edebilsem. Yumusacik, rahat, cozy bir ev kurabilsem. 

Bugünkü niyetim homegoods a gidip birkac yeni kirlent, mutfak kilimi ve artistik objeler bulmak. Evet minimalizm deyip sonra da alisverise abanmak ikilemindeyim.

 Ama bir sey eksik evde. Bir sey iste. Yesillik, duvarlara resim, isiklandirma. Bilmiyorum, adini koyamiyorum. Sizin dekorasyonla araniz nasil? Nasil huzurlu bir yasam alani kurabilirim ? Hem de disaridan estetik gorünen bir evim olabilir? Yardim please.

Sevgiler

Edischar

Dogum günüm ve notlar

 

Merhaba dostlarim.

Bugün benim dogum günüm. Sabah suan 08.36. Her günkü düzene binayen erkenden kalkivermisim.

Tabiki mutluyum bugün dogum günüm oldugu icin ama ben zaten her gün mutlu olmak icin bir sebep buluyorum ki. Düsünüyorum, ne zaman basladi bu dogum günü kutlamalari.. Isin asli nedir yani? Neden bugün cok özel olmali, herkes aramali, parti yapilmali. Elestirel kisiligim bu sorunun cevabini ariyor. Cünkü bir seyleri körü körüne yapmayi sevmem. 

Mesela, dünyaya yeni bebek getiren veya getirecek anneler neden sürekli gösteri pesinde. Fotografci tutup, büyük karnini gösterip tüm facebook ve instagram halkiyla paylasmanin neresi mantikli.. Ya da dogmamis bebegin ultrasound resminin sosyal medyada ne isi var? Su ultrasound görüntüleri benim icin o kadar mahrem ki.. Sadece esim ve ben gördük. Hatta hep dua ettim islem sirasinda, bebege bir zarar gelmemesi icin. Insanlar, bu mutlu ve mukemmel hayatlarini gösterme isini abartti. 

Bir de su mesele var, anneler bütün o partileri yapiyor ama gel gelelim cocuga gerekli sevgi ve özeni göstermiyor. Hep disariya, hep disariya.. 

Katilmiyorum. dostlarim. Bu düzene katilmiyorum. Daha cok aklimizi kullanmak zorundayiz. Sorgulamali ve ona göre eger bizim yasam tarzimiza, fikirlerimize uyuyorsa alip kullanmaliyiz. O yüzden yillardir sosyal medya kullanmiyorum. Sadece sahte hesaplardan, sevdigim sayfalari takip ediyorum ama ne bir mutlu animi, yedigim yemegi, gezdigim yerlerin fotografini paylasmiyorum. Ve cok ama cok isime yaradi. Kendi hayatimi kendim icin yasiyorum.. Topluluk düsünceleriyle yönetilmeden.

Dogum günü sacma gelmeye baslarsa tümden bu dogum günü olayini da ortadan kaldirma niyetindeyim. Insanlar da strese giriyor, yok hediye alalim, yok arayalim.. Sahsen ben birinin dogum günü yaklasinca sürekli yapacagim seyleri düsünüyorum ve bir de karsi tarafin begenmesi kaygisi var.. Her neyse öyleli. Öpüldünüz.

Sevgiler

Edischar 

Boba Tea Günü

 Selam dostlarim! 

Güne sevgili momentos'un podcast yayini ile basladim ve beni konuk olarak almasina muhtesem mutlu oldum! Uzun zamandir radyo yayini yapiyormuscasina kullandigi dili ve sesi gercekten kulagima ahenkli bir melodi oldu. Ismi anilan diger blogger arkadaslarimi da hemen takibe aldim. 

Günlerim 0-3 yas montessori arastirmalari, montessori bebek odasi hazirligi ile geciyor. Instagramda bir montessori sayfasi actim ve her gün yeni yayinlar paylasiyorum simdilik. Ingilizce bilmek gercekten de zamanda yolculuk yapmama vesile oldu resmen. Cünkü artik cok daha fazla bilgiye ulasiyorum ve bu inanilmaz boyutlarda.

Amerika'daki ilk Türk arkadasimi edindim ve dün ilk defa bulustuk! Resmen boba tea aserdigim icin onu boba tea icmeye götürdüm. Koca bardagi cabucak icmistim. Evlere dagilirken kendisi hala bardaginin yarisindaydi. Ilk defa deniyordu , acaba begenmedi mi ki... 

Kendisini Hint-Türk markette gezerken buldum. Kücük kizi türkce konusuyordu ve ben de hemen konusmaya atlayip selam verdim. Tam bir giriskenlik örnegiyim. Konusmaya ayak üstü devam ettikce o da telefon numarami almak istedi. Genelde aliniyor numaralar ama aslan aranmiyor. Bu sefer öyle olmadi. Ilk mesaji da o atti. Bu hafta da bulusma ayarladik ve iste gercekten de bulusup güzel sohbetli bir saat gecirdik. Ayrilirken tekrar bulusmak istedigini de ekledi. Hadi bakalim, yavas yavas yeni sehrimizdeki ortamimizi kuruyoruz gibi. 

Sevgiler,

Edischar

Edischar anne oluyor.

 

Selam blogger ailesi!

Hindistan usulü patatesli katmerimi (aloo paratha) bir yandan agzima tikarken , bir yandan da yagli parmaklarimla kilavyemin basindayim. Dur su caydan da bir yudum alayim.

Evet dostlar ilk hamileligimin 26. haftasindan bildiriyorum. Her sey cok lezzetli gorunuyor!Valla karbonhidrat, seker, saglikli sagliksiz her gordugumu tatmak istiyorum. Göbüsüm de benden once menzile variyor artik.

Anne olmanin ilk heyecanlari, bebisle ilgili planlar, alisverisler, hayat gailesi derken yazi yazmayali epey oldu.

Sanirim bu zamanda daha da olgunlastim. Daha farkli bakiyorum hayata. Daha bir sükür icerisindeyim. Ergenlikten ciktik herhalde en sonunda. Zaten hayata bunun icin gelmedik mi ? Daha iyiye dönüsmeliyiz her zaman, dinazorlasmadan yasamali hayati.

Simdiki evimiz iki odali. Bir odamiz zaten bostu. Orayi bebek odasi yapma gayreti icindeyim. Tabiki montessori egitimi gecmisimi de isin icine katarak, yavrumuza bir montessori duzeni kurmak istiyorum. Burada, Amerika'da montessori dogum ile beraber basliyor. Bebekler icin müthis materyaller var. Kismetse cillop gibi montessori materyallerini raflara dizmeye niyetliyim, kizim icin.. Aaaa evettt dogru , bebisimiz kiz olacak! Bu dönem sabirsizlik, mutluluk, bir nebze endise ile geciyor. Yeni bir sayfa aciliyor hayatimda. En guzel, en temiz sayfalardan... 

Canim kizim saglikla gel.

Aslinda türk annelere de faydali olmasi acisindan 0-3 yas evde montessori deneyimlerimi paylasma niyetindeyim, ama görelim, olur mu , olursa nasil olur...

Kendinize cok iyi bakin dostlar! Isiltiniz daim olsun!

Edischar.

Detoks 1. Gün

Merhaba dostlarım,

Alkali temizlenme detoksunun birinci gününü tamamlamak üzereyiz.

Valla ne kadar da pis boğaz biriymişim meğer. Sadece smoothie ve çorba ile geçen bir gün beni ağlayacak noktaya getirdi. Vücudumu toksinlerden temizliyorum, diye kendimi sürekli motive etmek zorunda kaldım.

Neyseki günün son smoothiesinden sonra biraz daha iyi durumdayım. Çünkü günün çoğu yorgun ve isteksiz geçti. 

Nerden çıktı bu alkali detoks?

Geçen gün amerikanın D&R'ı olan Barnes&Noble'a gitmiştik. Eşim "Alkaline cleanse" diye bir kitap buldu. Zaten vücudumuz artık bazı sinyaller veriyordu bir şeylerin yanlış gittiğine dair. 

Alkali olma, antiinflamatory diyetlerini takip ediyorduk ama hiç bir zaman başlayamamıştık. 

Bugün başladık. Başlamaz olaydık. Asla eve girmeyen besleyici meyveler ve sebzeler alındı, smoothieler yapıldı. 

Mesela kan portakalı, greyfurt, kereviz sapı, spriluna, pırasa...

Meyve suyu sıkacağım bile var artık. (ki asla meyve sıkacağı almam diyordum)

Gün ilerledikçe, "ee kahvaltı ne zaman?" diye sinyaller almaya başladım beynimden. Halbuki çoktan meyve suları ve çorbalar içilmişti. Velhasıl kelam zor oldu. Zor zor çok zor detoksa girmek. 

3 gün yapacaktık ama 2 güne düşürdük süreyi. Bakalım yarın nasıl geçecek...

Yine de bir parça mutluyum, vücuduma yaptığım iyilikten dolayı.

(açıııımmmmm yaaaaaa!!!)

Edischar.

Bu Benim Dunyam

Selam dostlarim,

Kendimi kesfetme yolculugum bitmedi gitti. Hobilerim nelerdir, diye arayip duruyorum. 

Resim mi , muzik mi , bitki yetistirmek mi, siir yazmak mi… Nedir o beni mutlu edecek ve kapsayacak sey. Duzenli bir ise donusturecegim o tutkum nedir?

Hay Allahim, nasil bir egitim sisteminden, hayat cemberinden gectim ki mezuniyetim bir ise yaramadi.

Herkes catir cutur kendini bulurken, hatta o alanda ilerlerken; ben 26 yasinda hala o daldan o dala atliyorum. Bir de ‘bu mu yani, bu mu benim tutkum’ deyip hicbir seyi begenmeyip, yine bos bir teneke gibi kaliyorum.

Ne cok yetenegim vardi kucukken. Resim ciziyordum, gitar caliyordum, ingilizce ogreniyordum. 

Ne oldu da her sey bir anda koreldi. 

Eger icindeki cevheri disari cikarabilirse mutlu olabilirmis insan. E hadi bulayim su cevherleri gari.

Evren bana bir mucize yolla lutfen. :))))))))

Edischar

Amerika’da Sonbahar Ruhu

Sunu soylemem gerekir ki, burada sonbahar kucak dolu bir sevgiyle karsilaniyor.

Eylulden itibaren, her yere ‘fall’ temali aksesuarlar konuyor. Is yerleri, kafeler, alisveris merkezleri her yer sonbahar renkleriyle, bal kabaklariyla ve turuncu yapraklarla susleniyor. 

Bir de balkabagi aromali kahve, balkabakli turta, balkabagi corbasi vazgecilmezler arasinda. 

Ozellikle evlerin icinde sonbahar temasina yer veriliyor. Kirlantlerin rengi degistiriliyor, elma ve tarcin kokulu mumlar, balkabagi kokulu mumlar her yere yerlestiriliyor.

Kapi onlerine cali supurgeleri, yine ve yine balkabaklari konuluyor.

 

Ekimin sonunda gelecek olan halloween, yani cadilar bayrami suslemeleri ise apayri bir sanat. Herkes birbirinden ilginc ve korkunc objeleri evlerinin girislerine yerlestiriyorlar.

Sanatci ruhlularin ve sonbahari sevenlerin vakti geldi…

Suanda sonbahar ortasinda olsak da, ayni ruhu ve sicakligi yakalamak icin gec degil! Herkese mutlu ve duygulu bir sonbahar mevsimi diliyorum!

Sevgiler,

Edischar. 

Amerika Gunlukleri Basliyor

Merhaba arkadaslar,

New York’tan tasindik. Suanda Florida eyaletinde , Orlando sehrindeyim.

Belki daha once duyanlariniz vardir bu sehri. Malumunuz, Walt Disney World ve Universal Studios bu sehirde.

Gecen hafta gelip evimizi tuttuk. Henuz esyalarimiz gelmedi. Esim ise gidip geliyor, ben de evde pinekliyorum. Bulundugumuz sitede kucuk bir gol var. Sabahlari yuruyuse gidiyorum, bazen de spor salonuna. Birkac kere havuza da gittim. Aslinda burada delta varyant virus yuzunden herkes cok tedirgin. Cogunluk kapali alanlarda maske takiyor. Ben ise `yeter ya virus virus, asimizi olduk yeter iste daa’ edasinda her yere girip cikiyorum.

Gerci bu sabah bogazimda bir agri hissedince korktum tabi, o yuzden bugun bir yere cikmadim. Ama hasta da olmadim sukur.

Yeniden yeni bir programa ve bu sehre alismam gerek. 

Ya sen kalk turkiyelerden buralara gel, bir de hayat kur. 

Ama gercekten bu kendine bictigin deger ile ilgili.. Ben zaten hep yurtdisina aittim, Turkiyeye ait degildim. Hep bir gitme fikri aklimdaydi. Bir sekilde de nasip oldu. 

Yavas yavas yasadiklarimi gunluk gibi tutmaya baslayacagim(!) Hadi bakalim ne kadar istikrarli olurum gorecegiz. 

Belki sonra birilerine faydali da olur.

Bu aralar:

Iciyorum: Bitki caylari, nespresso yulaf sutu ile

Yiyorum : whole foods marketten antin kuntin seyler

Izliyorum: Friends. Gercekten beni ilk bolumden icine aldi, acayip yumus bir dizi.

Dinliyorum: kendi ic sesimi

Okuyorum: On kucuk zenci - Agatha christie. 

Sevgiler,

Edischar

Bir Baska Memleket

Selam dostlarim 

Nasilsiniz? 

Turkce kilavyem olmadigi icin artik ingilizce karakterlerle yaziyorum, idare ediverin.

Ruyalar ulkesi Amerika’da 11 ayi devirdik. Neredeyse 1 yil!

Bu ulkeyle ilgili bircok gozlemim oldu. Iyi yanlari da var kotu yanlari da. Cunku biliyorum Amerika deyince cennet gibi bir yer geliyor akillara. 

Insan once kendi icinde mutlu olmayi bilmeli ki gittigi yere de mutlulugunu gotursun.

Yazmaya buyuk ozlem duyuyorum, lakin blogger artik beni tatmin etmiyor. Diger blog yazma sitelerine de bir turlu isinamiyorum. O yuzden boyle kulaklarim tavandan asilmis gibi bekliyorum. 

Keske bir Amerika gunlugune baslayabilsem, ama nerede ve nasil …

Edischar.

merhaba.

Şimdi bir yazı yazacağım. “Hikayeni anlat.” diyor. Hakkaten, neydi senin hikayen? 25 yılın özeti, keşfettiğin kadar kendin.. Neler öğrendin, ne kadar buldun kendini?

Nelerde iyisin, neleri “yapamam” deyip bir kenara attın? Körelttin yeneteklerini, hayal gücünü, hislerini, istediklerini.

Gerçekten de büyürken değişiyormuş insan. Bir cenderenin içiymiş hayat. Bir çamaşır makinesi gibi dönüyorsun tamburun içinde. Bazen boğuluyorsun, bazen de arınıyorsun, ama unutma çamaşırlar temiz çıkıyor makinenin içinden. Bu dönemeçlerden, bu tecrübelerden karlı çıkacak olan “Sen”sin.

Bazen kül olacaksın ama her zaman bil “küllerinden yeniden doğma”yı.

Kendini aramak, keyifli de bir yolculuk..

Sadece unutma “yol”da olduğunu.

Teslim olma, duygularına çok fazla.

Her huzursuzluğa eyvallah demeyi bil.

Gülümse gidene, “hoşgeldin” de gelene.

Her zaman bir sığınak bul kendine, kendin olabildiğin, keyif alabildiğin..

Sevgiler,

Edischar.