22 Haziran 2020 Pazartesi

İçinde mi dışında mı ?


Geçmiyorr günleerrr geçmiyorr.. dırırım.. Burada çiçekler açmıyor. dırırım..

A be canlar! Geçmiyor günler. Arkadaş, biz de "Boş olsak, şunu yapacağım, bunu da yapacağım." diyen insanlardık. Ne oldu şimdi? Hadi söyle bakalım. Evden çıkmıyorsun, hadi üretken ol hadi!

Ne olur üstüme biraz üretkenlik atın. Üstüme motivasyon atıınn. Hava hep yağmurlu. Bir tek teras var evde, onda volta atıyorduk. Şimdi onu bile yapmıyoruz. El kol kalkmıyor. Siz n'apıyorsunuz evde? Biraz öneri verin n'olur.. 

Çok ilginç ki bugün baya evde spor yaptım. Bir de tığ ile oya öğrenmeye başladım dün. En azından elim oyalansın da azcık kendimi üretken hissedeyim.

Yeni yemek tarifi bile denemiyorum şuan. İşler askıda. Hani "Bunu yapsam ne olacak ki? Kazancım ne?" diyorum.. Ne değerliymiş bir starbucks'a gidip kahveni yudumlamak. 

Gençler , huu !! Haydi biraz canlanalım, birbirimize azcık motivasyon ve ışık yollayalım. Kamon beybiii.

Çoğu kimseler yok buralarda şu aralar. Olanlara selam olsun. Yorumlarınızı bekliyorum, bir iki el sallayın.

Görüşürüz
Edischar. 


20 Haziran 2020 Cumartesi

What's your purpose of visit ?

Şöyle pasaportumuzu kendimiz hazırlayıp kullanabilseydik keşkem.

Hey! Selam!
Korona etrafta kol geziyorken sen ne demeye yurt dışına çıkıyon ? Te Allam. Pasaportmuş da bilmem neymiş.

Dün pasaport çıkartmaya gittim. Yeşil vardı, süresi bitti. İlk defa bordo pasaport alacağım.

Hiç bilmezdim bir biyometrik fotoğraf çektirmenin bu kadar zor olacağını.. 

Bursa'dayız. Hava yağmurlu. Koronanın en yüksek artış gösterdiği memleket olduk bravo. Herkes dışarıda, tebrikler. Bir de Cuma saatindeyiz. Pasaport randevusu ise saat 4'te. Bursa merkezin göbeğindeyim. Fotoğraf çektireceğim. Bir fotoğrafçı buldum. Lise mezuniyet fotoğrafımı burada çektirmiştim. Niyeyse hemen oraya gitmeyi tercih ettim. Etmez olaydım. 5 saniyede fotoğraf çekti herif. Ağzım yüzüm yamuk.
Bir de elektrikler gitti!! Töbeee. 
Dedim "Ben bu fotoğrafı almıyorum. Ne biçim bu böyle.". Bıraktım, çıktım.

Fotoğrafçı arıyorum yana yakıla. Elimde google maps. Buldum bir tane. "Öğleden sonra veririm fotoğrafı, düzeltecek eleman yok." diyor. İyi güç bela teslim saatini ayarlıyoruz. Elimi sürekli dezenfektanlıyorum. 

Eve geldim, misafirler var.

Sonra saat 3 oldu. Çıktım fotoğrafı almaya gittim. Darlıyor fotoğrafçı da. "Nereye gitcen? Napcan? Eğitime mi gidiyon?". 
+Abi onu bırak da, altıparmağa dolmuş var mı burdan? 

Gidiyorum, dolmuşçulara. Bursa'da trafik tek yönden akıyor. O yüzden gerisin geriye gidemiyorsun. Neyse yürümeye karar verdim. 15 dakikada nüfus müdürlüğündeyim.

Oradaki pasaportçu da darlıyor. Ya abi neden gereksiz gereksiz, hayatımızla ilgili sorular soruyorsunuz ? Bir de ağzımda maske var, yüzümün 4'te 3'ü maskeyle kaplı.. Hala yavşayabiliyorsunuz. Hayranım bu libidonuza. Gene yürüyemiyoz sokakta.

Neyse parmak izi falan derken, işlemler ilerliyor. Elimi dezenfektanlıyorum yine.Yan masadaki hanım yardımcı olacak bu sefer. Diyor ki "Fotoğrafın çok parlamış, kabul olmayabilir." . Bir bu eksikti. Zor bela bir fotoğraf çektirdik, şu virüs günlerinde. Bir de flaş yüzümüze patlamış da, kabul olmazmış. Başka fotoğraf çıkarıp verdim, onu da beğenmedi. Sana benzemiyor diyor.

Az önceki adam da bir kimliğime bakıyor, bir bana bakıyor. Diyorum "Benim, istersen eski pasaporttaki fotoğrafıma da bak.". "Hepsi birbirinden farklı diyor."

Elimizde 4 fotoğraf ve kendim alenen varım. Hiçbirinin birbiriyle alakası yok. 7 sene içinde bu kadar değişim geçirdiysem ne yapabilirim?

İşlemleri tamamladım. Eve de yürüyerek geldim. Yokuş yukarı yürüdüm, iyi spor oldu. Gelince de uyuyana kadar oturduğum yerden kalkmadım. Olsun. Sporumu yaptım sonuçta.

Çılgın sıkılıyorum. Sonumuz hayrola.

Sevgiler.
Edischar.

17 Haziran 2020 Çarşamba

Korona Günlükleri mi?


Selam beybiler! 

Koronadan ölmedim. Yaşıyorum. 
Baktım yine motive olma vaktim gelmiş hemen attım kendimi buraya. Eğer motive olacaksam bu iş burada yapılacak! Boşuna mı kurduk koca(!) blogu.

Yalnız anladım ki, bu blog işi düzenli giden bir şey değil. Bir uğruyon, bir gidiyon öyle devam ediyor işte. 

Evdeyim 4 aydır falan. Patladım. Üretkenlik desen sıfır. Hep ev temizle, yemek yap. Yemek bile yapmıyorum artık. Hem yaz geldi.. Kahvaltılıklarla geçiştiriyorum. Şaka maka yaz geldi ya!! Gençler Edischar neredeyse 1 yaşına girecek farkında mısınız :O Geçen yaz neydi bee. Hep beraberdik dimi? 

Anamm!! Bir kilo verdim kızz!! 61 kiloya düştüm şükür sonunda. Hala tombişim ama olsundu. Daha vereceğim ki. 

Şimdi öncelikle, bir plan hazırlamam gerek. 
Temizlik, kitap çevirisi, montessori sınavına çalışma ve yurt dışı için hazırlanması gereken evraklar. Bu yurtdışı muhabbetini ayrı bir başlıkta daha sonra anlatacağım. Aman hemen anlatırsam nazar felam değer. Kesinleşsin size gittiğim yerden kartpostallar atacağım :p 

Sizce de Edischar, Türkiye'de yaşamak için biraz fazla uçuk değil mi? Bir ülke yetmez ki, hayatını yaşamaya.. İlla yeni ülkeler, yeni hayatlar keşfetmeli. Kızçe, her gün değişiyor! Bir gün blogcu, ikinci gün ortada yok.. Te Allam.. Neyse, bu motive olma günlerinde beraber oluruz umarım.

Hepinizi özledim ki. Canlarım. Kimler burada? Nasıl gidiyor? Karantina modunda mısınız? Umarım hepiniz sağlıklı ve güvendesinizdir. 

Öptüm. Uzaktan.
Edischar.