3 Ağustos 2019 Cumartesi

6 Ay Sonra Nerede Olacağım?



İşte o soru. Beni beynimden vurulmuşa çeviren o soru beynimde yankılanıyordu. 6 ay sonra nerede olacağım?

Hayatımda 2 buçuk ay içinde büyük değişiklikler olmaya başladı. Ah zamanı yazınca bile "O kadar oldu mu?" diye soruyorum kendime. Geçen sene inşaat mühendisliği bölümünden mezun olmuş, Bursa'ya taşınmış ve işe başlamıştım. İşle ilgili ayrıntılara girmeyeceğim. Bilmeniz gereken geçen bir sene sonunda yani tam da şuan işsiz kaldığım.

Bu işsizlik durumları beni çok korkutuyordu. Çünkü evde kaldığım zamanlarda ne yapacağımı bilmiyor, saçmalıyordum. Boş yapıyordum ve bu boş yapma durumu beni çok rahatsız diyordu. Çünkü ben başarılı olmalı ve zirveye çıkmalıydım. En iyisi olmalıydım. Gözümü başarma azmi bürümüştü ve hayallerim beni canlı tutuyordu.

Lakin şuan hayat ne yazık ki mesleğimle ilgili kapıları bana açmıyor. Kaldı ki piyasanın kötülüğünden bir türlü hangi alana yöneleceğimi de seçemiyordum. Hangi işi bulursam onda bir süre ilerleme kaydedecektim.

Şuan yeni bir okul projesi var. Bir Montessori okulu. Bu yeni bir alan ve bu konuyu öğrenmem gerektiği söylendi. İtiraf etmem gerekirse bunda talepkar davranan bendim. Şimdi de bir kursa katılmadan, evden nasıl bu konuya adapte olabilirimin yollarını arıyorum. Sanırım videolarla bu işte ilerleme kaydedebilirim.

Bir yandan uzun zamandır okumayı bıraktığım New York Times Bestseller tarzı kitapları okumaya başladım. İnsanlar kitapları elimde görünce benimle dalga geçecekti. Ben o kadar donanımsız, edebiyattan ve bilgiden yoksun sadece dizi tadında kitaplar okuyan kişi mi olacaktım? hah. Ne de saçma. Aslında bu tarz kitapları seviyordum ve seviyorum. Hikayeler, kurgular, romanlar beni soluk almadan kitap okumaya teşvik ediyor.

Ve o soru hala beynimde dönüyor. "6 ay sonra nerede olacağım?".
Kendime sorarsam, şuandan çok daha ileride, İngilizcesi gelişmiş, Montessori alanını hayatına katmış, iç disiplini artmış biri olarak görüyorum. Görmek isterim de diyebiliriz. Neyi neden kendim için yaptığımı bilmeliyim. Beslenme düzenimi kurmalı, kendim için faydalı yiyecekler tüketmeliyim. Sadece kendimi tıkmak, tıka basa doymak için değil. Öz bakımımı kendim için yapmalıyım. Kendim için hayallerim için başarılı olmalıyım. İçimdeki motivasyonu fişeklemeliyim.

Önümüzdeki günlerde üşengeçliği bırakıp, içsel motivasyonumu, iç disiplinimi eğitmek için kullanacağım. Artık ihtiyacım olanı beklemeyi bırakıp, elde etmemin zamanı geldi.

Bu işsizlik sürecinde -ki hala aynı alanda çalışmaya devam edecek miyim bilmiyorum- kendimi tanıyıp, ilgi alanlarım üzerine yoğunlaşacağım. Kendimi geliştireceğim.

Konu bensem eğer, roman ve aşk hikayeleri okumayı severim. Sağlıklı beslenme tabakları oluşturmaktan, bloglardan, yeni şarkılar keşfetmekten, iskandinav sırt çantamı takıp boş boş yeni sokaklarda yürümekten ve kütüphaneye gelmekten hoşlanırım. Popüler yayınları takipte kalıp trendlere uyarım. French press te kahve içmeyi havalı bulduğum için hayatıma kattım. Temizliğe ve düzene önem veririm. Kıyafette ise her zaman tarz oluşturmayı farz edinmişimdir. Lüksü, gülmeyi, şakalaşmayı, hayatı hafife almayı severim. Bu benim... İnsanların olmamı istediği veya daha iyi görünür en iyisi böyle olayım zırvalıklarını terk edecek yaştayım. 24 yaşımın 2. günündeyim. Bu yeni yaşım ile kendimi keşfe çıktığım yolda kendime bol güneşler !!

8 yorum:

  1. Bu süreç sonunda, umarım planladıklarınızı hayata geçirdiğiniz günler gelecektir. Bize de birçok okunacak güzel yazılar kalacaktır :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim Taha! Bu yorumun beni çok sevindirdi ve motive etti** Blogun çok güzel , sık sık ziyaret edeceğim.

      Sil
  2. Sizi tanımaya, bloğunuzun ilk yazısından başlayayım dedim :) oldukça genç, pırıl pırıl biri var karşımda. Yazıda okuduğum kadarıyla eğitim ve sonrasındaki planlar birbirine uymamış. Varsın uymasın, sakın karamsarlığa kapılmayın ve kendinize "6 ay sonra nerede olacağım" gibi sorular sormaktan vazgeçin. Okulunu bitirdiğim bölümün diplomasıyla bambaşka işler yaptım, hatta bir keresinde ben seçtim yolun nasıl gideceğini. Hayat zaten önünüze kendi planlarını dayatıyor. An içerisinde keyif ve kendine özen göstermek, en mükemmel şey, kaldı ki siz öyle yapıyorsunuz zaten. Evrenin, güzel planları var bence sizin için. :) Kalbinizi ve algınızı sonuna kadar açın. Sevgiler ve blog dünyasına hoşgeldiniz. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Momentos .. Çok teşekkür ederim. Hoşbulduk diyelim. Bu ilk adım olsun, blogumda yorumunuzu görmek beni çok mutlu etti. Tavsiyelere açığım , her zaman kulak vereceğim yorumlarınıza :)

      Sil
  3. baksana, odaya kaydoldun mu. kaydol, orda çevre yaparsın, etkinliklerine git yaa. bir de devleti de düşün. kpss filan. iş bulursun mutlaka. şantiyeye gidersen de iş çok kii :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah ah deeptone cuğum odalara mı gitmedik , şantiyelerde mi sürünmedik.. maalesef şuan hiçbir kapı açılmadı , umarım kışa doğru beklentim yüksek :)

      Sil
    2. hadi ya işallah. belki çevre, torpil, dayı, tanıdık filan araştırmalısın yaa. bizim ülke böyle işteee :)

      Sil
  4. evet herkesin aklını kurcalıyor bu gelecek soruları. okul bitince daha da çoktur. Allah kolaylık versin size. inşallah planlarınızı hayata geçirirsiniz. Düzgün bir İş bulup, yeni kitaplar okursunuz, ingilizcenizi geliştirirsiniz. Umutsuzluğa kapılmadan hayata gülümseyerek bakarsınız umarım :)
    blogunuzu Deep'ten gördüm ve takip ediyorum sizi. benim bloguma da beklerim :)

    YanıtlaSil