Erika Anjelik

Hi Darling!

Allaam nasıl bir yazma isteği. Nasıl bir kıpırtı. Nasıl kelebekler içimde, yine bir o yana bir bu yana uçuşuyor. Sanki aşık olmuşum gibi bir sancı. Yazsam da dökülse, sayfalara taşsa.

Perşembe günlerim haftanın en yoğun günü. Sadece haftada bir günümü manevi ritüele ayırıyorum. Kendime göre bir haritam var. Belki yemek yapıp dağıtmak, belki manevi ziyaretler. Bu beni çok güzel besliyor. Haftanın geri kalan günleri için şarj ediyor.

Bugün ise her şey en normaline döndü. Ev arkadaşımla ev kurallarımız var. Her sabah 9'da uyanırız, beraber kahvaltımızı ederiz. Ev işlerini dönüşümlü yaparız ama her gün! O kahvaltı hazırlar ben ise akşam yemeği yaparım. Şimdilik böyle.

Kahvaltıdan sonra epey yayıldık. Çay faslı, kahve faslı sohbet muhabbet derken yine içimde bir dürtü. "Kalk hadi kalk, pazara git. İşlerini hallet.".
Öncelikle eve internet bağlatmaya gittim. Ve sonunda! Gerçekten. 2 yıldır internetsiz evde yaşıyorum. Gözümü kararttım gittim bağlattım. Bu hafta içinde gelecekler diye umuyorum. Ergenler gibi başından kalkmam herhalde ilk günler. Bakalım sınırı aşarsam ona da bir plan program hallederiz.
Hayatım resmen şu görseldeki gibi olsun istiyorum.

İyiden iyiye düzen manyağı oldum. 

Yarın öbür gün evlensem evim jilet gibi olur herhalde. Nineden, anneanneden aktarılan bir gen bence bu. Çünkü hiç böyle değildim. Ne olduysa büyüme hissiyle beraber geldi.

Eh işte pazara gittim. Pazara gitmeden önce dambıl falan çalışmam lazım. Bu kadar yük kollarıma eziyet. Doldur babam doldur. Neyse işte, bamya, börülce, köy domatesi, patates, biraz da meyve aldım.

-Amca, bamya ne kadar?
+30 lira. Çok güzel, bak az önce 3 kilo sattım.
-Kilosu mu 30 lira???? Ne yaptın yav. Yok alamam.
+Az önce Kuveyt'e 3 kilo gönderdim bak. Hadi kızıma 25 ten yapayım. Ne kadar alacaksın?
-Yarım kilo işte.
+Ben de 3 kilo alcan sandım, boşver o zaman.

Amca tamam Kuveyt'e sattın 3 kilo bamya eder sana 90 lira , ama ben Kuveytli değilim. Halis mulis Anadolu insanıyım. Bir bamyaya o kadar para veremem. Gittim ucuzundan aldım. Oh mis gibi pişir pişir ye. 30 liralık bamyayı yerken boğazımdan gitmez benim. Koklarım sadece, bitmesin diye.

Bir takım pazar görselleri.

Dün İngilizcemi geliştirmek için çok güzel bir uygulama öğrendim, blogger arkadaşlardan. Açelya'ya teşekkür ediyorum beni bu uygulamayla tanıştırdığı için. Uygulamanın ismi Voscreen. İngilizce videolar çıkıyor karşınıza, diyalogu anlayıp Türkçe karşılığını işaretliyorsunuz. Çok hoşuma gitti. Ama internetten yediğini bilmiyordum. Hunharca video izledim, en sonunda da baya pişmanlık yaşadım. Neyse olsundu. İnternetim gelince kesinlikle kullanacağım.

Uygulama sahipleri hadi iyisiniz, bedava reklam. ;)

Bu yazıyı burada kapatıyorum, yeni konuya geçiyorum.Bir sonraki yayında.

Edischar.