Güneşli Bir Gün

Merhaba,
Sonunda güneşli, şükür dolu bir gün daha. Edischar bugün yine çok neşeli ve şükür dolu. Şükür şükür.. Hayatımda olan nimetlerin hepsine şükrediyorum. Arıyorum tarıyorum, lütuflar karşısında şükürden başka bir şey bulamıyorum.

İnsanız ve bazen bir sorun olmasa bile modumuz düşük oluyor. Belki yediğimiz şeyler, belki bilinçaltımızda dolanan bizi tetikleyen şeyler. Çok da derine inemeyeceğim. Ama her nasılsa bu minnettar halime geri dönmeyi seviyorum.

Günler sonra yine hedeflerle başbaşayım. Olsun, kütüphane denen bir nimet var. Yararlanmak gerek. Geldim, İngilizce çalışacağım ve belki bir motivasyon filmi izlerim. Aslında "Five Feet Apart" filmini sıraya koymuştum lakin belki şuan için iyi bir fikir değil. Çünkü üzülmek ve ağlamak istemiyorum. Zaten Heredot beni yeterince yıprattı. Ay düşünün halimi, eğer ben bir aşk yaşasam ne hale gelirim kim bilir! Sağlığıma zarar yeminlen. (İngilizceyi şu bağlantıdan ilerletiyorum. Link )

Dün kütüphaneden kitap alma niyetindeyim. Elimdeki kitabı verip, yenisini istedim. Sen gel gör ki elimde gecikmiş kitap varmış. Hay anasını ya! Görevli "Kitap yanınızda mı hanımefendi? Gecikmiş." deyince afalladım. Bir utandım bir utandım. Sanki kitabı çaldım da yakalanmışım o derece. Halbuki çok düzenli olmamın yanısıra bu kitap benim kitapların arasına kaynamış, fark edememişim.
Hemen geldim geri getirdim. Onca üzerime yüklendiğim yük kitabı teslim eder etmez sırtımdan aktı gitti. Fiyuv..

Kitap alamayınca, evdeki Muhyiddin Şekur-Yazdan Kalan Son Gül kitabına başladım. Çok ilerleyemedim ama okunabilir. İlk defa bu yazarı okuyacağım. Yeni yazarlar, yeni tarzlar tanımak güzel.

Bugün belki bir hikaye paylaşabilirim ilerleyen saatlerde.
Yarın da ufak bir Mudanya gezisi planlıyorum, kısmet.

Herkese bol güneşli, şükür dolu, dipçik gibi bir gün dilerim.

Edischar.