Happy Vibes - Mutlu Hisler

Peki. Nerede kalmıştık?
Bayram bitti ve kütüphane açılır açılmaz kapıya dayanıldı. Yeni programımı yürürlüğe koymak için sabırsızlanıyorum.

İngilizce konusunda yeni kararlar aldım.
*Büyük boy bir deftere - daha önceden kareli büyük boy defter almıştım, niye böyle şeylere giriyorum bilmem- İngilizce grammer çalışıyorum, konu konu ilerliyorum. Kaynak olarak İngilizce videolar ve kütüphanedeki ders kitaplarını kullanıyorum. Yabancı diziler ve İngilizce videolar İngilizce altyazılı izleniyor. İngilizce kısa romanlara başlıyorum. Anlaşıldığı gibi kendimi bu dile maruz bırakıyorum! Evet. Böyle olmazsa pekişmeyecek çünkü. Hatta İngilizce konuşmayı düşündüğüm arkadaşlarım da var. (Blogu da İngilizce yazarmışım, beklenir benden.)

Montessori konusunda ise kursu bitirmiş olan arkadaşımdan yardım alıyorum. O beni çalıştıracak. Bu yükümü çok hafifletiyor.

Oh.Tamam.Çok rahatladım. Bu program süper.Şimdi ilerleyebiliriz.

Dünkü blog yazısından sonra bilgisayarı kenara kaldırdım ve ütü yaptım. "Ne ? Ütü mü ? Bir de utanmadan , yok bulaşık yıkadım, yok ütü yaptım. Bunlarla mı blogu dolduracaksın?" demeyin.
Benim için müthiş zorluk çıkaran bir aktivite bu. Aktivite? :) Ütüyü ertelerim ertelerim, en sonunda dağ gibi birikir, giyecek bir şey kalmaz ya heh işte o an artık ütü yaparım. Ama bu durum çok can sıkıcı. Çünkü üstüme ağırlık biniyor resmen. Ben de dedim "hadi motivation girl kalk da hallet şu işi!. Çok şükür bitirdim. Mutluyum. (Mutlu olmak için bahane arıyorum ben de.)

Daha sonra kendimi dışarı attım. Sırt çantamı aldım, Bursa'nın hiç bilmediğim sokaklarını gezdim. Çok iyi geldi.

 Fazla görsel kullanmak istemesem de bir iki paylaşayım.

Yanıma termosta filtre kahve, kitabımı ve karalamak için küçük defterimi falan almıştım. Dedim misler gibi yayılırım çimenlere kitap okurum, kahve içerim. Anam yok. Geziyorum geziyorum yeşillik bulamadım. En son küçük bir park buldum. Dedim şuraya otağımı dikeyim.
Bu sefer de yaşlı bir amca salça oldu. Daha kahveden bir yudum alamadan kalktım , geze geze eve geldim. Termostaki kahveyi de evde içtim.

Chris Cleave - Altın isimli kitapta sonunda 140. sayfadayım. Bence gayet iyi. İlk sayfalar sıkmıştı ama şuan karakterleri olayı anlayınca okutturdu kendini.

Mim'e cevap veren herkese teşekkürler, yorumlarınızı kısa kısa notlar aldım, hepsini büyük keyifle okudum. Soruları beğenen arkadaşlar da kendini mimlenmiş saysın, cevap hazırlasın. Rahat olun.

Bugün ev arkadaşım da geliyor. Hayat normale dönüyor. Birazdan İngilizce çalışmaya başlıyorum.

See you later ;)
Edischar